تاریخچه مختصری از لباس‌های زیر زنانه
لباس زیر در واقع به عنوان یک لباس بیرونی در ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد در نظر گرفته شد و برای غارنشینان و زنان غارنشین به عنوان یک تکه پارچه کوچک که دور کمر و از طریق ساق پا پیچیده شده بود ظاهر شد. این یک ضرورت اساسی برای حفاظت به ویژه در مناطق سردتر جهان بود. مصریان باستان نیز از کمربندهای چرمی به عنوان لباس بیرونی استفاده می‌کردند و تنوع پارچه را به عنوان نمادی از قدرت و موقعیت می‌پذیرفتند.
مفهوم پوشیدن پارچه برای محافظت از اعضای بدن ما در حدود ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد با غارنشینان و مصریان باستان مطرح شد. در اتریش، در حدود سال ۱۹۹۱، باستان‌شناسان در مقبره‌های مصری منابعی از پارچه‌های کتان پیدا کردند که برخی نشان‌دهنده لباس زیرهای افراد سلطنتی بود و آنها اعتقاد داشتند که ملکه‌ها را در زندگی پس از مرگ نگه می‌دارند. چه کسی فکرش را می‌کرد که لباس‌های زیر چنین قدرتی داشته باشند، درست است؟ لباس زیر در زمان های قدیم یک نوع انتخاب نبود بلکه پوشیدن آن برای گرم نگه داشتن قسمت های خصوصی هم برای مردان و هم برای زنان در راستای بقا، یک ضرورت بود. اگرچه این موضوع در مدارس آموزش داده نمی‌شود، اما دانستن اینکه لباس‌های ما از کجا و چگونه آمده‌اند، به ما کمک می‌کند تا اتفاقاتی را که در طول تاریخ رخ داده است را بیشتر درک کنیم.
قرون وسطی
با وجود اینکه زنان به حفاظتی مشابه مردان نیاز داشتند، اما اساساً تا قرن نوزدهم به آنها در این زمینه بها داده نمی شد. مردان قرون وسطایی به راحتی از لباس‌های زیر مردانه استفاده می‌کردند و لباس زیرهایشان تا حدودی شبیه نمونه اولیه شورت باکسر با کمربندهای الاستیک بود. درحالی‌که لباس‌های زیر زنانه ساختاری چند تکه مانند کرستها داشتند، هیچ پارچه‌ای در قسمت‌های خصوصی آنها وجود نداشت. آنها بسته به آب و هوای سرد، کرست هایی با بدنه های سفت را با دامن فلزی که مجبور بودند زیر لباس های پشمی بپوشند، استفاده می کردند. در آن زمان برای راحتی، لباس زیرهای زنانه را به عنوان لباس خواب می‌پوشیدند. البته در این زمینه اولویت با زنانی بود که به جایگاه سلطنتی تعلق داشتند، در حالی که در قشر ضعیف تر جامعه زنان لباس زیر نمی پوشیدند و با مشکلات بهداشتی دست و پنجه نرم می کردند.
دهه ۱۶۰۰
در حوالی دهه ۱۶۰۰، مردان (به ویژه خانواده سلطنتی) شروع به پوشیدن شورت های ۳۰ سانتی متری کردند که تا حدودی با آنچه امروزه به عنوان شورت جوکی میشناسیم مشابه است. لباس‌های زیر مردانه بندهای تنگ دور کمر و پا داشتند و با روبان‌ها و پارچه‌های مختلف فانتزی تزیین می‌شدند، در حالی که زنان بیشتر به نام مد رنج می‌کشیدند، زیرا نیم تنه‌های توری روز به روز سفت‌تر می‌شدند تا سینه ی زنان را به یک سطح تخت اغراق‌آمیز تبدیل کنند.
دهه ۱۸۰۰
در اوایل دهه ۱۸۰۰، زنان شروع به پوشیدن زیرشلواری کردند. یک لباس مانند زیر شلواری که از یک جفت پاهای جداگانه تشکیل شده بودند که در کمر به هم متصل شده بود و دور مچ پاهایشان سفت می شد. آنها با یک طرح اولیه تولید شدند اما با گذشت زمان بسیار پیچیده تر شدند و با توری، روبان و نوار تزئین شدند. با این حال، زنان نمی توانستند آنها را در رختخواب بپوشند، زیرا دیدن هر چیزی که متعلق به لباس زیر آنها بود ناخوشایند به نظر می رسید. در طول قرن، با گذشت زمان شرتک های گشاد بلند که زیر لباس‌ها و دامن‌ها می‌پوشیدند جایگزین انواع اولیه لباس زیر شدند.
دهه ۱۹۲۰-۱۹۴۰
زمانی که به دهه ۱۹۲۰ رسیدیم، با معرفی لباس زیرهای مناسب، تحولی مثبت در این زمینه ایجاد شد. اگرچه مفهوم شلوار اساساً به معنای پارچه های صنعتی و ساده بود، اما به لطف کت و شلوار و تمام زرق و برق آن ها، لباس های زیر چسبانتر شدند و با پوشیدن لباس های مد روز، مدرنتر و جذابتر شدند. پیراهن های کوتاه در دهه ۱۹۴۰ با ظهور طراحی پوشاک و سوتین های مدرن، باعث شدند که زنان با لباس زیر زنانه در جامعه مقبول‌تر شوند.
دهه ۱۹۵۰
در دهه ۱۹۵۰ ما بالاخره به آنچه نیاز داشتیم رسیدیم: راحتی! بیکینی، به نام جزیره‌ای در اقیانوس آرام، با کمربندهای انعطاف‌پذیرتر و پارچه‌های نخی، به لباس زیر راحت و جذاب تبدیل شد و درها را برای استایل‌های جدید راحت و مد روز در آینده باز کرد.
دهه ۱۹۸۰
دهه ۱۹۸۰ زمانی است که لباس زیر شلواری اولین ظاهر پیشگامانه خود را نشان داد. اولین بار که در آمریکای جنوبی محبوبیت پیدا کردند، در حدود سال ۱۹۸۱ به ایالات متحده آمدند و بسیار محبوب شدند. لباس زیرهای لامبادا که با فرهنگ ایروبیک دهه ۸۰ منطبق بود و همراه با پیراهن های چسبان و جوراب شلواری پوشیده می شد، یک موفقیت مطلق بود و جامعه را با مفهوم ” لباس زیر جذاب” آشنا کرد، که باعث شد مردان و زنان با مفهوم لباس زیر راحت‌تر شوند. همچنین ابزاری قدرتمند برای جذابیت جنسی محسوب شدند. لباس‌های زیر مانند یک دایره به عنوان لباس‌های بیرونی از ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد، در دهه ۸۰ به چرخش درآمد، زیرا ستارگان و سلبریتی های مطرح با شورت های لامبادا و بکلس و ست‌های دو تکه روی صحنه ظاهر شدند.
دهه ۲۰۰۰
در دهه ۲۰۰۰، لباس زیر تقریباً همان چیزی بود که ما می‌دانیم، اما این دهه مفهوم نوآورانه‌ای از لباس‌های زیر را ایجاد کرد که راحتی لباس زیر با فرم دادن به بدن روبرو می‌شود. این امر زنان را تشویق می‌کند تا بدنشان را درون لباس‌هایشان قالب‌بندی کنند، که مفهومی جدید است که زنان در سراسر جهان به‌صورت روزانه و در موارد متعدد از آن استفاده می‌کنند. علاوه بر لباس‌های فرم‌دار، مدل‌های لباس زیر زیادی وجود دارند که بر روی ایجاد احساس راحتی بیشتر در خانم‌ها مانند لباس‌هایی با کمر بلند نسبت به فرم بدنشان تمرکز کردند. دهه ۲۰۰۰ نیز با ظهور کالوین کلین و مدل‌های تقریباً برهنه در تبلیغات فروشگاه‌ها، جذابیت‌های جنسی لباس‌های زیر را یک قدم جلوتر برد و درها را برای بازار بزرگ‌تر و ایده های بیشتر در فروشگاه‌های بزرگ باز کرد.
در نهایت، تمام آن فراز و نشیب‌ها در تاریخ لباس زیر ما را به امروز رسانده است، زمانی که هر گرایش با لباس زیرهای مورد نظر به راحتی زمان خود را سپری می کنند. لباس زیرهایی که با بهترین پارچه های ممکن ساخته شده اند تا آنچه را که همیشه سزاوار آن بودیم ارائه دهند. آنها در سبک‌ها و اندازه‌های مختلف متناسب با تمام اندام‌ها و مناسبت‌ها عرضه می‌شوند و برای زندگی روزمره ما راحت هستند.
